je bent aangekomen op mijn blog . Het is min of meer mijn bedoeling om mensen bekend te laten worden met Boeddhisme vanuit het Shingon perspectief.
Maar meer nog, met mijn persoonlijke ervaringen en ontwikkelingen op dit bijzondere pad.
Om te beginnen wil ik graag melden dat ik dit blog heb opgezet als een soort online dagboek, geen strikte protocollen omtrent beoefening, maar misschien meer nog mijn inzichten , verworven door de beoefening van dit Boeddhisme.
Waar mijn reis begon:
Op 15 jarige leeftijd ben ik ooit begonnen met karate ( Wado Ryu), hierdoor ben ik meer gaan lezen en onvermijdelijk iets over het Boeddhisme tegen gekomen.
De filosofie en het gedachten goed moesten mij toen wel diep hebben geraakt, omdat het mij niet losliet. Hierin is als het ware het eerste zaadje geplant dat mijn verdere leven zou bijblijven.
Jaren later ( zo tegen mijn 23e ) kwam ik in aanraking met taijiquan / Tai Chi Chuan. Mijn leraar was Sifu Egberth Thomas. Door de principes van het taoïsme, begon ik mij steeds verder te verdiepen in de Oosterse denkwijze en hoe zij nu het leven eigenlijk beschouwden.
Tijdens de sessies werd er met regelmaat een mantra herhaald, in dit geval Nam Myoho Renge Kyo en Om Mani Padme Hung.
De Om Mani Padme Hung kende ik al vanuit de boeken maar nu om deze in het echt te horen was wel een ander verschil .
Geïnspireerd ,, ben ik zoektocht gegaan naar wat de mantra's nu eigenlijk betekenden.
Ik kwam al snel uit bij het Tibetaans Boeddhisme, dat mij heel erg aanspraak, ik las het Tibetaans Dodenboek, de reis die men aflegt als men dit leven moet verlaten.
Ik las de Tao Te Ching, het basisboek van het Taoïsme.
Nog meer leesvoer.
In de tussentijd kwam ik aanraking met Reiki, via vrienden ben ik mij ook hierin gaan verdiepen en ben uiteindelijk jaren later als Reiki Master ingewijd.
Ergens begin de jaren 2000 ging ik weer verder met het zoeken naar de Nam Myoho Renge Kyo, ik had inmiddels wel de betekenis ervan opgezocht ( via het internet ) en kwam uit de bji de SGI , en organisatie geleid door Dhr Ikeda , vanuit Japan.
Het doel van de SGI is het bereiken van wereld vrede door het beoefenen van de Daimoku, het reciteren van NMRK .
Ik heb mij een tijd lang bezig gehouden binnen de SGI en had ambities om als district leider aan de slag te gaan, maar ergens klopte er iets niet. Dat was dan tot zover de SGI, ik heb hiervan afscheid genomen omdat er zaken speelden die mij persoonlijk niet zo aanstonden. het gevoel van verplichtingen in een toch al druk en onregelmatig leven.
Toen maar weer verder gezocht , ik kwam uit bij de Kempon Hokke Shu, eveneens een school die het reciteren als hoofdbeoefening heeft , maar ook hier miste weer iets, tegenstrijdige commentaren en het idee dat ik er toch alleen voor stond maakten het er niet veel beter op.
Uiteindelijk maar een tijd op mijzelf de Daimoku recitatie gedaan, tot ik weer een gevoel kreeg vna leegte, niemand om op terug te vallen die betrouwbaar was ... en zelf aanmodderen is nooit echt een goed idee...
Sinds een jaar ben ik bevriend geraakt met mensen over de aardbol, Facebook is een mooi medium wat dat betreft.
Maar via YouTube heb ik mensen leren kennen, waarvan ik nu weet dat dit vrienden zijn die niet zomaar zullen verdwijnen, de connectie met hen is authentiek te noemen.
Zo ook die keer dat één van die vrienden mij wees op een school in de U.K. het verenigd koninkrijk Engeland .
Dit was een Shingon school en ik had wel iets gelezen en wist dat het een esoterische stroming is binnen het Boeddhisme, maar zoveel wist ik ook weer niet, dus meteen maar contact gelegd.
Daarna is het snel gegaan .
Ik heb mijn inwijding ontvangen en een hele berg met instructies voor beoefening. Het Shingon is redelijk strak met de historische meditaties en dergelijke.
Ondanks dit , houdt het mij wel voldoende vrij en laat het genoeg ruimte om voor mijzelf nu te bekijken wat voor mij werkt en wat vooral niet werkt.
Eigenlijk kan ik wel zeggen dat Shingon voor mij precies biedt wat ik graag zou willen en wat ik nodig heb.
De orde binnen het Shingon welke ik volg is die van Daikokuji Mikkyo en is opgericht door Eimei Sensei.
Mijn eigen leraar is wonend te Bristol en heb regelmatig contact met hem via Skype.
Nu ik wat verder ben met de beoefening kan ik melden dat ik nog steeds het idee heb dat ik niets weet en tegelijkertijd merk ik dat mijn inzicht is gegroeid.
Voor mij is het volkomen duidelijk wat nu de essentie is van de leringen van de Boeddha.
Een leven vol compassie, het helpen te bevrijden van alle levende wezens ( het wegnemen van het lijden) en het bereiken or realiseren van Boeddhaschap.
Shingon heeft veel gemeen met het Tibetaans Boeddhisme, in die zin dat het beiden een vajrayana school zijn, tantra, concreet komt dit neer op het eigen ervaren van wat de leringen en de oefeningen met jezelf doen .
Het is dus een puur persoonlijk pad dat men bewandelt, onder begeleiding van een leraar.
Door de eigen ervaring wordt de overtuiging ook steeds sterker of iets werkt of niet en wordt eveneens een beroep gedaan op het intuïtieve aspect van de beoefenaar.
Voor nu lijkt me dit voldoende info, ik hoop dat ik mijn eigen vorm en notities in een mooi overzichtelijk vat kan gieten.
Voor nu,
ik wens eenieder een hart vol compassie en dankbaarheid.
Dat we samen de wereld mogen verbeteren.
In Gasshô ,
Geen opmerkingen:
Een reactie posten