Overdenkingen

Door omstandigheden was ik op bezoek in het ziekenhuis in Gouda.
Terwijl ik buiten zat te wachten en een sigaret rookte, werd ik overvallen door een zweem van medelijden, inderdaad , medelijden, geen mededogen of compassie.

Ik bedacht mij toen ik allerlei dure auto's zag aankomen en weer vertrekken, dat ondanks een dure auto, materiële welvaart er toch niemand kan ontsnappen aan enige vorm van lijden en dat dit ook zeker niet gezocht kan worden door het aanschaffen van een duur huis, dure auto  en noem maar op ...

Wij ,als mens zijnde, ontkomen er nu eenmaal niet .
Ik bedacht mij hoe wij onze oogkleppen op hebben staan en hoe wij voorbij gaan aan het besef dat we in zulke luxe mogen leven en dat wij in de gelegenheid zijn om deze goederen aan te kunnen schaffen.

Wat ook door mijn hoofd ging , was het feit dat het niet zo vanzelfssprekend  is dat wij als mens worden geboren en daarmee dus in een unieke omstandigheid zijn.

In plaats van onze tijd te besteden aan bijvoorbeeld meditaties, het zoeken naar de Boeddha in ons, lopen wij als blinden door het leven , meegesleurd door de haast die onze maatschappij ons oplegt.


Toen ik mijn gedachten aan mijn leraar  Tengen sensei, voorlegde , kreeg ik van hem ook nog te horen dat ik voorzichtig moest zijn om niet te oordelen en niet moest denken dat de mensen mij nodig zouden hebben.
Dit was wel even tegen het zere been, ik had dit niet zien aankomen.

Na een goede nachtrust begreep ik het.

Ook mijn eigen verlangen om anderen te mogen helpen om de Boeddha in zichzelf te vinden, is nog steeds een verlangen ... en daarmee stond ik ineens op dezelfde voet als de anderen, die niet met het Boeddhisme bezig zijn.
Wat stom van me om mij zo in de maling te laten nemen door mijn eigen emoties en gedachten .. zo subtiel werkt het dus ....

Waar het op neer komt is dat ik in ieder geval mijn beoefening doe, en van daaruit zullen de mensen wel op mijn pad komen. Ik hoef hier zelf niets aan te doen..
Mijn houding van medelijden naar mededogen, en dankbaarheid ish et belangrijkste.
Binnen Shingon is dankbaarheid het grootste goed, van daaruit zullen de dingen zich ontvouwen zoals ze moeten gebeuren.


Nog genoeg werk te doen dus , ...




Gasshô